ಮರಳಿ ಬಾರೆಯಾ??

ಅಂದೊಂದು ಮುಸ್ಸಂಜೆ
ಏಕಾಂತದಲಿ ಕುಳಿತಿರಲು
ನೆನಪಿನಾ ತಂಗಾಳಿ ಬೀಸಿ
ತಂಪಾಯಿತೆನ್ನ ಮನ

ಬಾಲ್ಯದ ದಿನಗಳವು
ಮನದಲ್ಲಿನ್ನೂ ಹಚ್ಚ ಹಸಿರು
ಎಷ್ಟೊಂದು ಸುಮಧುರ ದಿನಗಳವು
ನೆನಪಾಗಿ ಜಿನುಗಿತು ಒಂದು ಕಣ್ಣೀರು

ಏನೇೆನಿರಲಿಲ್ಲ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ
ಪ್ರಪಂಚವೇ ನನ್ನದೆಂಬ ಊಹೆ
ಕಣ್ತುಂಬಾ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಕನಸುಗಳು
ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಅದೇ ಮುಗ್ಧ ನಗು

ಆಟ ಓಟವೇ ನನ್ನ ಲೋಕ
ಅಮ್ಮನ ಕೈಗೂಸು ನಾನು
ಆದರೂ ಗೊಂಬೆಗಳ ನಡುವಲ್ಲೆಲ್ಲ
ನಾನೇ ಅಮ್ಮ!!!

ದಿನವೂ ಒಂದೊಂದು
ಕಥೆಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾ
ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ
ನಿದ್ದೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಸವಿ ನೆನಪು

ಜೀವನದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ
ಸಾಗಿ ಬರುವಾಗ ನನ್ನೀ
ಸುಮಧುರ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು
ನಾನೆಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಕೊಂಡೆ ?

ಮರಳಿ ಬಾರೆಯಾ ಬಾಲ್ಯವೇ??
ಮುಗ್ಧತೆಯ ಗೂಡೊಳಗೆ
ಬೆಚ್ಚಾಗಿರುವಾ ಸುಖವ
ಮತ್ತೆ ತಾರೆಯಾ ನನಗೆ??